Spór o to, kto jest właścicielem oryginalnego przepisu na marcepan, trwa do dziś. Francuzi mówią, że to ich narodowy deser, w Niemczech upierają się, że [marcepan] to niemieckie słowo „chleb marcowy”. Włosi twierdzą, że pierwsze plantacje migdałów były na ich terytorium, a podczas straszliwej klęski żywiołowej włoski król kazał zrobić chleb z jedynego produktu, który przetrwał niepogodę. Tak powstała mąka migdałowa. Sycylijczycy mówią, że Arabowie przywieźli im marcepan podczas inwazji na Półwysep Iberyjski. Według innej legendy pomocnik farmaceuty Mart, który otrzymał polecenie sporządzenia lekarstwa dla bardzo szlachetnej osoby, wpadł na pomysł dodania mielonych migdałów i cukru pudru, aby pozbyć się goryczy. Przepis na królewiecki marcepan uważany jest za najbardziej popularny. była utrzymywana w tajemnicy, a obecnie uważana jest za oznakę szczególnej jakości tego deseru. Sekret polega na dodaniu 1 pestki moreli do 100 ziaren słodkich migdałów, co nadaje szczególny subtelny niuans smakowy. W średniowieczu marcepan był dostępny tylko dla szlachty, znany był w kręgach wysokich urzędników. Istnieje legenda, że ta słodycz została wymyślona specjalnie, aby pozbyć się złego nastroju.
Marcepan ma elegancki, wyrafinowany smak. Bogaty orzechowy aromat doskonale równoważy słodycz cukru pudru, a cierpka nuta pestek moreli dodaje smaku. Bogaty aromat likieru igra na czubku języka, a słodki, lepki posmak delikatnie otula.
